15 Eylül 2010 Çarşamba

Boston da bayram programi


Herkese merhabalar...Artik uzun bir aradan sonra cumlesini yazmamaya karar verdim cunku cidden uzun aralarla yazabiliyorum.Ama bir faydasi var...Konular birikiyor ve bir anda pek cok sey ogrenilebiliyor:)))bu da mazeretin kivirma halleri:)))En son yazimdan sonra Tr gezimizi yaptik cok sukur.Guzel,yorucu,eglenceli,karmasik yani dolu dolu bir tatil gecirdik.Ilk once Ankara'ya gectik.Oradakilerle yaklasik 1 ay beraber zaman gecirdik.Benim yakisikli yegenim Emir ile minik afacanim hic anlasamadi.Her gun bir yara ile gunu kapadik.Baslarinda birimiz muhakkak ki bekledik.Ona ragmen kasla giz arasinda birbirlerine zarar vermeyi basardilar.En son Ankara'dan ayrilirken ikisinde de isirik izleri.tirnak izleri ve morluklar vardi.Resmen savastan cikmis gibiydiler.Ona ragmen birbirlerini gormeden de yapamadilar.Yegenim simdi telefonda"halacim soz bir daha yapmayacam,yine gelin" deyip duruyor kuzum.Nasip seneye bakalim...Ankara da gormek istedigim pek cok arkadasi da hem bu yaramazlar hem de ailemize yeni katilacak ufaklik sebebiyle pek ziyaret edemedim.Allah razi olsun ama beni ziyarete gelen sevdiklerim de cok oldu.Ozlenmek guzel sey:)))Ozlemekte guzel o yuzden...
Daha sonra Istanbul"a gectik.Orada da yine kalabalik bir akraba grubu bizi bekliyordu.Buranin en guzel yanlarindan biri,Elif'i idare edecek yasta cocuklarin olmasiydi.Yasca Eliften buyuk olduklari icin amca cocuklari Elif icin eglencenin adi oldu.Bu arada hepsine Ahmet deyip durdu.cocuklar kendi adlarini unuttu,Ahmet deyince hepsi bakiyordu.Biz de elimizden geldigince Istanbul ozlemimizi cikarmaya calistik.Ne kadar Ankara baska desemde Istanbul'un tadi baska ya...gezilecek o kadar cok mekan var ki...hepsi de birbirinden ozel ve guzel.Aksamlari Istanbullular sokaklarda,mekanlarda zaten...Istanbul gunlerini de agiz tadiyla atlattiktan sonra saatler ayrilik vaktini gosterdi.Amerika'ya yerleseli 3 sene oldu ama ayrilirken yasanan aci hic degismedi.Sevdiklerimizden ayrilirken yasanan aci mi yoksa memleket acisi mi daha agir bilmem ama zor oluyor iste...en son istanbul da erkek kardesimi gordum.Onunla vedalastik ama sanki yeni gelin oldugumda sarildigi gibi sarildi boynuma,zor ayrildik...Sanirim bu ayrilik acisinin bogazdaki dugumu hic bitmeyecek:((Neyse yaw bu konular derin ....girince cikmasi zor oluyor.O yuzden bu paragraf burada bitsin,yenisine gecelim.
Sag salim evimize geldik cok sukur.Ucak bolumlerini pek anlatmiyorum,cunku cocukla ucak yolculugu yapanlar bilirler ki bu hicte zevkli degildir.En azindan babaniz yaninizdaysa olay biraz daha kolay bir hal alabilir ama yine bu yolculuklar bizdeki cok cocuk dusuncelerini bitirdi.Bakalim bu ufaklita tesrif etsin de Ondan sonraki yolculuklar nasil olacak bir de ona bakalim.Ucaktan, kafamda huni,ustumde tersten giyilmis bir beyaz gomlekle inerim artik:)))
Elifcik artik 2 yasinda bir abla..iletisim adina biraz daha yol katettik sanirim.Ben ondan bir sey rica ettigim zaman mamam(tamam)deyip bana yardim etmeye basldi bile.Ayakkabilarimizi alip ayakkabilga koyuyor.Elindeki copu arada da olsa cop kutusuna atiyor.Sanirim duzenli bir cocuk olacak ins.Eeee basak burcu:) Ben ona"Elif 2 yasinda"diyorum.Buna sinirleniyor ve inatla yok anne uc diyor:) Sayi olarak 3'e taktik.Hangi rakami gorse 3 diyor.kalemi eline alip biseyler ciziyor ve 3 diyor.3ugurlu rakamimiz...Cizgi filmimiz Kayu...Sabah kayu diye kalkiyor.Bu sene dogum gunu partisi yapmaya niyetlendim ama ramazana denk gelmesi nedeniyle bir tulu firsat bulamadik.Saglik olsun...
Hep Elif adinin gectigi bu sayfa da artik minik oglumuzdan da bahsedecegim ins.Kasim ayinda A. izin verirse aramiza katilacak.Su an 30 haftayi tamamladik.Masaallah baya hareketli bir bebek.ablasi gibi olursa zaten yandik.Ortada hic bir esya kalmayacagina eminim..:)Genelde biri yaramaz olunca digeri uslu olur diyorlar ama bakalim gorecegiz.Ailemiz kalabaliklasiyor ins.
En yakin zamanda tekrar gorusmek uzere...

10 Mayıs 2010 Pazartesi

Elif 20 Aylik Kocaman Bir Abla Artik:)))

Dun bir arkadasimin uyarisi ile yine blogumu uzun suredir ihmal ettigimi farkettim.Yine 1 ayi gectik sanirim.Zaman nasil geciyor anlamiyorum ama geciyor iste...sabah Elif hanimin anne fu ittiyo(anne su istiyorum) sesleriyle bi uyaniyoruz,gece elimden tutup (bir elinde biberon)odamiza cikmayla son buluyor gunumuz..En son sutten kesme calismalarini yazmistim,cok sukur sutten kesileli baya bi oldu.Zor 2-3 gecenin arkasindan normal hayatimiza donduk cok sukur.Ara ara aklina gelse de kazasiz belasiz olayi kapatiyoruz:)))darisi tuvalet egitimine ins.Daha ona zaman var sanirim ama cevrede anlatilanlar simdiden gozumu korkutuyor.Cocuk gelisimi egitimi cercevesinde bu olayi atlatmak cok zor  olmasa gerek dense deeee...is basa gelince oyle olmuyor.Mesela;asla yatagamiza alistirmam derdim ama sutten kesme surecinde yanima alisti.Uyudugunda kendi yatagina geri yatiriyorum ama gozlerini actiginda bizim yatakta bulamazsa kendini saatlerce agliyor.Ustelik o kadar benimsedi ki yatagi benim yastigima yatirmiyor.Kendi yastigi o artik.Yatakta kendi sinirlarini cizdi bile.Simdi de Tr ye gidecegiz. O zaman yanima iyice alisacak.Gelince bizi biraz zor gunler bekliyor sanirim...
Su siralar Tr gitme heyecani sardi.Zaman yaklasiyor ve simdiden planlar basladi.Bir taraftan ben bir taraftan erkek kardesimin gelisi evde farkli bir hava estirecek sanirim:)))Elif'in turkce gelisimi acisindan insaAllah faydali bir tatil olacak.cevresinde surekli onunla turkce konusan birilerinin olmasi sozcuk dagarcigini artiracak diye umit ediyoruz.burada Televizyondan ve cevreden ister istemez ingilizce duyuyor ve bocaliyor.simdiden dilinde ingilizce kelimeler olmaya basladi.Biz her ne kadar Turkce konusunda israrli olsakta tek anne babayla bitecek bir is degil.Tecrubeli ablalardan edindigim bilgilere gore her cocuk ingilizce turkce arasi bi bocalama yasiyormus onemli olan o surecte ailenin karali olmasi...
Su siralar baya bir yogunluk var buralarda..Bu hafta sonu yil sonu programi oldu.Cok sukur guzel bereketli bir programdi.Haftaya da kermesimiz olacak...Ondan sonra da gidis hazirliklari hiz kazanir:)))Tr den yazabilirsem gelismeleri yazmaya calisirim ins.Dualarinizi eksik etmeyin...

22 Mart 2010 Pazartesi

Minik kuzuyu sutten kesme calsmalari....

Cocugu sutten kesmenin bu kadar zor oldugunu tahmin etmezdim.disaridan baktigim insanlarda bi bakardim,cocuck artik emmiyor.demek ki anne vermedi,cocukta istemedi:))))ne guzel olurdu bu kadar cabuk ve kolay olsa...meger ne cok islem gerektiriyormus,hem cocuk hem de anne icin.
ilk basta Elif,i sutten kesme karari aldigimda birden keseceketim.gece ve gunduz diye ayirmadan.ama sonradan bu konu ile ilgili yaptigim arastirmalar!:) bu isin boyle olmamasi gerektigini savunuyordu.cocugun ve annenin bu ayriliktan en az hasarla kurtulmasi icin kademeli olarak uzaklastirilmasi gerekiyormus.Sut verme aralilari yavas yavas artirilacak.mumkunse en zor zamanlar olan gece yatarken ve sabah uyandigindaki vakitleri en son birakilacak.tabi bu arada anne ve cocugun degisen psikolojisi ayri bir boyut.ayrilik olayina alisma sanirim ikimiz icinde zor olacak ama zamani geldi sanirim.18 ayini gecti bizimki ve buyudukce emzirme olayi daha da zorlasiyor.
Su an hala tam olarak birakmadik ama en azindan gunduz emmeleri bitti.(elh.)Benim halim pek ic acici gegil ama Su siralar agrilar kendini hissettiriyor.Ins. en kisa zamanda sonuc aliriz.dualarinizda bizi de unutmayin lutfen...

30 Ocak 2010 Cumartesi

Zaman Hizla Akmaya Devam Ediyor

Cok sevdigim bir abla zamanin birin de demisti ki,cocugun olduktan sonra zaman daha hizli akiyor.ne zaman dogdu,ne zaman buyudu anlamayacaksin...simdi o anlari yasamaya basladim.Daha 17.ayina girenek ins. ama yine de dogdugu gun dun gibi:)))bugun Zumracik 1 yasina girdi.Philly deki gunleri hatirladim da ....:)))Selcen ben ve Ebru arka arkaya bebislerimizi kucagimiza almistik.Simdi hepsi de ayaklandi da laf yetistiriyorlar.Bu arada iyi ki dogdun Zumracik,guzel hayirli yillar seninle olsun...:)))

Elif'im hakkinda da bikac bisey yazmadan kapamak olmaz demi....Kucuk hanim bu siralar bebeklerini besleyip uyutuyor.yoruldugunda da gorevi bana teslim ediyor.Eger dedigini yapmazsam kiyameti kopratiyor zaten.Son donemleri hastaliklarla gecirdik.Ilk defa asi olduktan sonra ateslendi.sanirim asilar bu sefer baya bir etkiledi.Yavrum bacagini oynatamadi bile.Simdi yazmasi kolay ama inanin o an cok zordu.Kuzum yerinden kalkamadi ....:((Kendi kendine yemek yemeye basladi cok sukur.cok duzgun yiyemiyor ama en azindan kati yiyecekleri kendi yemesine izin veriyorum.Hem daha hevesle yiyor hem de motor becerileri gelisiyor.Gerci yemekten sonra temizlik basliyor ama olsun.Zahmet olmadan rahmet olmuyor...

Tr cok ozledik.1 sene olacak yakinda...Kuzenim yanima gelecek texas'tan ins.sonra ver elini Ankara....Tum kardesler biraraya gelecek ve hasret giderecegiz insaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaallahhhhhhhhhhhh