9 Eylül 2012 Pazar

Elif'im 4 Yasinda









Turkiye'den doneli 2 haftayi gecti.Daha uykusuzluk ve yorgunlugumuzu atlatamadan yeni evin islerine koyuldum.2 tane cocukla hicte kolay oldugunu soyleyemem ama cok sukur yerlestik.Hatta hem buralara hem de yeni evimize alistik bile.Buralara alistik diyorum cunku 3 ay gibi bir sure Turkiye de kaldiktan sonra hersey birden yabanci gelmeye basladi.Evimdeki esyalardan,cevreye kadar hersey iste...yumurtanin sarisi bu kadar acik renklimiydi burada,ya da hersey bu kadar sogukmuydu...neyse ki alistik tekrar bastan.Belki de yeni tasindigimiz evde turk komsularimizin olmasinin da etkisi olmustur..Ne olursa olsun kendi evini de ozluyor insan.Valizlerle yasamak,tekrar yolculuga cikacagini dusunmek,bir sure sonra tatilin bitecegini bilmek bile yoruyor insani.Hersey cok guzel gecti tatilde elh.Istanbul,Kayseri,Nevsehir,Cankiri,Ankara derken tatili tamamladik.Cocuklarda ben de baya bir dinlendik.Cocuklar icin zaten tam bir simartilma sureciydi.Kucaktan kucaga gecip durdular.Ne istedilerse aninda olunca,su siralar gercek hayata dondurmeye calisiyorum.O yuzden evden yukselen aglama sesleri biraz fazlalasti:))
Gelelim basligimizin konusuna,Elif Seval'im artik 4 yasinda...Onu bize verene sonsuz hamd u senalar olsun ki,bir bayanin yasacagi en guzel duyguyu ,anneligi ilk kez Elif imle yasadim.
ilk cocuklar hep acemiliklerin merkezi olurmus,benim ki de oyle oldu sanirim.Duse kalka 4 seneyi tamamladik cok sukur.Kucagima verildigi o sedyedeki halimiz halen gozumun onunde,ne guzel bir kokuydu o minigim.Buyudun de bana bu gurbette arkadas bile oldun.Canimin ici,cigerparem iyi ki dogdun,seni cok ama cok seviyorum.Rabbim seni ve kardesini kendi ahlaki ile ahlaklandirsin ve yolunuzu hep hayra ve guzele cikarsin.

14 Mayıs 2012 Pazartesi

TURKIYEM VE TASINMA HAZIRLIKLARI

Su siralar icim bi tuhaf..Tr ye gitme zamani yaklastikca heyecan,gerginlik artiyor sanirim.Hazirliklar basladi.Hediyelerle ugrasmaya basladik bile.Bir tarftan da evi kapatip oyle gidelim diyoruz.Geldigimizde yeni bir eve tasinmis olacagiz ins.Bu yuzden de esyalarin hepsini de toplayip storage a koymamiz gerekiyor.Kisacasi yogun gunler hic bitmiyor ama bu sefer isin icine ayri bir heyecan daha girdi.2 senedir goremedigim vatanimi ailemi ins. yakinda gorecegim.gurbette olunca insan herseyi ozluyor,hasretini cekiyor.5 sene dolacak buraya geleli ama bazi seyler hala taptaze konumunu koruyor.Buraya ilk geldigim zaman uzun zamandir buralarda olan kisilerle ilgili alismislardir,benim kadar ozlemezler herhalde diye dusunuyordum ama oyle olmuyormus.Sadece ilk zamanlarda coluk cocuk olmayinca sadece ozlemlerine kilitleniyorsun ve daha cok yipraniyorsun.Ileriki donemlerde ise hayat telasesinden eskisi kadar cok oturup dusunemiyorsun ama soyle bir dusunmeye baslayinca da atesin hala ilk gunku gibi yandigini anliyorsunuz.Rabbime sukur hicbir zaman halimden sikayetci olmadim.Bizim bu gurbet ellerde cok rahat oldugumuzu dusunup laf sokmayi kendine bir borc bilen kisilere ragmen ayakta simsiki durmaya calistim.Lafi gelmisken bizler onlarin zannettigi gibi filmlerdeki insanlar gibi kosklerde yasamiyoruz ya da para icinde yuzmuyoruz.Hic kimseye muhtac degiliz elhamdulilah ama buraya Tr den gelen pek cok  kisiden duydugum su;burada bayan olmak daha zor.Ekmeginden yogurduna,lokantalarda yenen kebaplarina pidelerine kadar herseyi evde kendi yapmak zorundasin.Tr de kac tane bayan hala yogurt mayalayip evde ekmek yapiyordur.Artik pasta boreklerini bile hazir aliyorlar.Cocugun okul isi, hastane isi hersey sana bakiyor.altinda araban yoksa zaten o ayri bi sorun.Kendi vataninda yasayan biri herseyi daha kolay cozer,niye?kulturunu dilini herseyini fazlasiyla biliyorsun.Buralara alisma sureci bile basli basina bir olay.Zamanla diline kulturune alisiyorsun ama kendi vataninla kiyaslanamaz bile..
Ayrica sunu da soylemekte yarar var,haset ,giybet gibi aliskanliklara sahip kisilere agzinizla kus bile tutsaniz yine de bulurlar sizi elestirecek biseyler.O yuzden baskalari ne der diye yasamak yerine Rabbime nasil hesap veririm diye yasamak en guzeli...
Sanirim fazla icim dolmus:)))haziran 2 de yolcuyuz ins.Hayirla saglikla huzurla gonul kirilmadan kalp incinmeden karsilikli muhabbetle guzel bir tatil geciririz ins.Okuyan arkadaslarin dualarini bekliyoruz:)

16 Nisan 2012 Pazartesi

Biz de Burdayiiiiiz








Kosturmacalar hic bitmiyor diyerek lafa gireyim de,niye uzuuuuuuuuuuuun zamandir yazmadigimin bahanesi olsun.2 cocuk elif in okul isleri ustune benim okulum derken yogun bir hayat devam ediyor.Bu zaman icerisinde yazilacak resmedilecek o kadar cok sey oluyor ki,ama buraya yazmaya aktarmaya sanirim artik gucum kalmiyor.Bugun ne olursa olsun yazmaya kararliyim:)
Elif daha onceki yazilardan da anlasilacagi uzere preschool ogrencisi oldu.Baslarda tedirginlikle gondersem de su an gelismeleri gordukce iyi bir karar verdigimizin inancindayim.Henuz ingilizce olarak kendini cok ifade edemese de cok rahat anliyor ve kelimeleri kullanabiliyor.hedefimiz kindergarten doneminde ESL ihtiyaci duymamasi ins.Turkce olarakta bizi sasirtan cumleler kurmuyor degil:))) Yanlis bir is yaptiginda bi sey olmaz anne (baba) deyip bizi sakinlestirme cabalari basladi:)))Artik buyuyor benim minigim,oturup bazen dertlesebiliyoruz(sanirim)
Omer Etka ise Ablasinin takipcisi.Birbirleri ile hem cok egleniyorlar hem de ufak bir savas alani olusuyor.ama ablasi okuldan dondugundeki sevincini gormeniz lazim.Tam bir sebek.Yeni kelimeler soylemeye basladi.En son menim,ajiyo(aciyo) kelimeleri gundemde.Zaman cabu geciyor cidden ,Kucuk pasa 17 aylik  nerdeyse.Bebeklikten cikti diyebilirim birazcik,ama evin kucugu olmasi hasebiyle o unvani kolay kolay kaybetmeyecek sanirim.
veee artik bu sene tr hazirliklari var.Gecen sene gidemedik,2 senedir ailemden vatanimdan uzakta kaldim.Bu haziranda ins.kavusacagiz.simdiden hayallerimiz basladi.Rabbim hayirlisyla agiz tadiyla bir tatil gecirmeyi nasip etsin.Cocuklar icinde akraba tanima turlari olacak.Bakalim neler olacak neler yasanacak,buraya vakit buldukca aktarmaya calisacam(merak edenler icin)...Simdilik bu kadar...Dua ile...